نقد پارت اول فصل دوم سریال ونزدی | جنا اورتگا ترسناک‌تر از همیشه

رویداد۲۴| فصل دوم سریال «ونزدی» دوباره ما را به دنیای تاریک و مرموز مدرسه نورمور می‌برد؛ جایی که معما‌های جدید، دشمنان عجیب و شوخ‌طبعی تلخ، دست‌به‌دست هم داده‌اند تا همان فضای گوتیک آشنا و محبوب ادامه پیدا کند. کارگردان این اثر تصمیم گرفته فصل دوم را در دو بخش ارائه کند تا بتواند نقد‌های بیشتری از این اثر بگیرد. بخش دوم فصل دوم قرار است در سپتامبر منتشر شود.

از همان سکانس‌های ابتدایی مشخص است که تیم برتون، کارگردان و خالق فضای بصری این جهان، توانسته تعادل میان تاریکی، فانتزی و طنز سیاه را حفظ کند، اما همزمان تغییراتی کوچک در سبک تصویری ایجاد کرده تا فصل تازه کمی جسورتر و پرتحرک‌تر به نظر برسد.

داستان فصل دوم ونزدی و بازیگری 

ونزدی آدامز، با بازی خونسرد و دقیق جنا اورتگا، همچنان نقطه کانونی داستان است. او در پایان فصل اول با شکست دادن «زائر اهریمنی» و نجات مدرسه، به قهرمان نورمور تبدیل شده، اما این قهرمانی برایش باری از شهرت ناخواسته به همراه آورده است. بیانکا، یکی از شاخص‌ترین چهره‌های مدرسه، در همان ابتدا به او می‌گوید: «حالا تو یک سلبریتی واقعی هستی، بعد از این‌که مدرسه رو از زائر اهریمنی نجات دادی.» واکنش ونزدی به این موج تحسین، بی‌تفاوتی و حتی کمی تمسخر است. او ترجیح می‌دهد همچنان در سایه بماند و همان چهره مرموز و ترسناک سابق باشد. جمله کلیدی او – «دوست داشتم مردم از من بترسند و ازم متنفر باشند» – این تضاد را به‌خوبی خلاصه می‌کند.

بیشتر بخوانید:  همه چیز درباره فصل دوم سریال ونزدی و زمان پخش آن

در این میان، تهدید «زائر اهریمنی» هنوز در گوشه و کنار داستان حس می‌شود، اما تمرکز پارت اول بیشتر بر معرفی یک ضدقهرمان تازه است: «قصاب کانزاس». این شخصیت عجیب که هم یک قاتل زنجیره‌ای است، هم کلکسیونر عروسک و هم آرایشگر سگ، با بازی غافلگیرکننده هیلی جوئل آزمنت، موجی تازه از تنش به داستان تزریق می‌کند. در قسمت نخست می‌بینیم که ونزدی تابستان را صرف شکار او کرده، در نبردی مستقیم بر او غلبه یافته و حتی پوست سرش را گرفته و تحویل عدالت داده است. با این‌که به نظر می‌رسد خطر او فعلاً پایان یافته، اما روایت طوری پیش می‌رود که بازگشتش چندان دور از انتظار نیست.

حفظ سبک گوتیک با چاشنی تغییرات

پارت اول این فصل، بیش از هر چیز، بر ترکیب موقعیت‌های شخصی و روابط میان شخصیت‌ها با بحران‌های بزرگ‌تر متمرکز است. تعاملات ونزدی با دوستان، رقیبان و حتی دشمنانش عمق بیشتری پیدا کرده و نویسندگان تلاش کرده‌اند این لایه‌های شخصیتی را در کنار خط اصلی ماجرا پیش ببرند. نتیجه، روایتی است که هم ریتم تندی دارد و هم لحظات مکث و تمرکز بر شخصیت‌ها را فراموش نمی‌کند.

یکی از سکانس‌های به‌یادماندنی، مراسم پروم مدرسه است؛ جایی که همه انتظار سخنرانی تشکرآمیز یا الهام‌بخش از ونزدی دارند. اما او با همان لحن سرد و طنز تلخ همیشگی‌اش به دانش‌آموزان هشدار می‌دهد: «من را روی سکو نگذارید، تنها جایی که شما را می‌برم ته یک پرتگاه است.» این دیالوگ، جوهره شخصیت او را خلاصه می‌کند؛ دختری که نه به قهرمان بودن علاقه دارد و نه به جلب رضایت دیگران، بلکه ترجیح می‌دهد مسیر خود را با قواعد خاص خودش طی کند.

از نظر بصری، تیم برتون همچنان امضای خود را بر جای گذاشته است. نورپردازی‌های مرموز، قاب‌بندی‌های تیره، و استفاده از رنگ‌های سرد، فضای گوتیک آشنا را حفظ کرده، اما برخی انتخاب‌های تازه – مثل تأکید بیشتر بر جزئیات عجیب و المان‌های طنز بصری – باعث شده سریال حس تازه‌ای پیدا کند. این تغییرات به‌خصوص در سکانس‌های مربوط به قصاب کانزاس نمود دارد، جایی که هجو و ترس در هم تنیده می‌شوند.

بازی جنا اورتگا در فصل دوم ونزدی

بازی جنا اورتگا همچنان نقطه قوت اصلی سریال است. او می‌تواند حتی با یک نگاه یا مکث کوتاه، بار یک صحنه را به دوش بکشد و توجه بیننده را نگه دارد. حضور سایر بازیگران نیز قابل‌توجه است، به‌ویژه در ایجاد لحظات شوخ‌طبعانه یا مکالمات پرتنش که فضای سریال را زنده و غیرقابل پیش‌بینی می‌کنند.

به طور کلی، پارت اول فصل دوم «ونزدی» موفق می‌شود هم انتظارات طرفداران را برآورده کند و هم زمینه‌ساز اتفاقات تازه و بزرگ‌تری در ادامه فصل باشد. ترکیب داستان‌گویی پرسرعت، معرفی شخصیت‌های تازه، حفظ لحن گوتیک و استفاده از طنز سیاه، همان چیزی است که این سریال را از دیگر آثار ژانر معمایی نوجوانان متمایز کرده است. حتی اگر بخش‌هایی از روایت هنوز در هاله‌ای از ابهام باشد، همین رمزآلود بودن یکی از عوامل اصلی کشش سریال است.

این فصل و به‌خصوص پارت اول آن، می‌تواند انتخابی جذاب و هیجان‌انگیز باشد. به نظر می‌رسد ماجرا‌های نورمور هنوز تمام نشده و در قسمت‌های آینده، پرده از راز‌هایی برداشته خواهد شد که ممکن است همه‌چیز را تغییر دهد.